Postal
Una boca es sólo eso
hasta que te abre en dos
y habita la tormenta que eres
entonces, tiemblas
en una boca cabe toda la lluvia.
Καρτποστάλ
Ένα στόμα είναι μόνο αυτό
μέχρι που σε σκίζει στα
δύο
και κατοικεί τη θύελλα που
είσαι
τοτε, τρέμεις
σ' ένα στόμα χωράει όλη η
βροχή.
Ruidos
No pude marcharme ilesa de la noche
los labios nunca son serenos
los agita el silencio
de cada beso uno regresa distinto
o no regresa
y uno se queda solo en las esquinas del mundo
porque estarlo no depende de la gente
de su ruido
depende del silencio que somos.
y uno se queda solo en las esquinas del mundo
porque estarlo no depende de la gente
de su ruido
depende del silencio que somos.
Θόρυβοι
Δε μπόρεσα να ξεφύγω από
τη νύχτα σώα
τα χείλη δεν είναι ποτέ
γαλήνια
τα ταράζει η σιωπή
Από κάθε φιλί επιστρέφει
κανείς διαφορετικός
η δεν επιστρέφει
και μένει κανείς μόνος
στις γωνίες του κόσμου
γιατί το να είσαι μόνος
δεν εξαρτάται από τον κόσμο
από τον θόρυβο του κόσμου
εξαρτάται από τη σιωπή που
είμαστε.
Gabriela Rosas (Caracas, Venezuela, 1976)
Ha publicado: La Mudanza (1999), Agosto Interminable (2008), Blandos (2013) y Quebrantos (2015)
No hay comentarios:
Publicar un comentario